Kıymetli Kardeşlerim!
İbadetler Müslüman’a niçin yaratıldığını hatırlatır, Rabbi’ne yaklaşma, yalvarma ve şükretme imkânı sunar. İbadet imanın eyleme dönüşmüş hâlidir ve aynı zamanda Rabbimiz’in buyruklarıdır. Umre ibadeti de ziyaret etmek anlamında, hem maddi hem de bedenî olarak yapılan ibadetler arasındadır. 
Aziz Cemaat!
İnsanın hayatta en gafil olduğu şey zamandır. Zaman durmak bilmez, akıp gider. İnsan da zamanı yakalamakta çok geç kalır. Hep, “Ah bir vaktim olsaydı!” diye vakit bulamadığımızı iddia ederiz de, önümüzde bolca duran vakti değerlendiremeyiz. 
Muhterem Müslümanlar!
İnandığımız din olan İslam, insanlığın hayat rehberi olarak Allah tarafından indirilen dinlerin en sonuncusudur. Bu din, tamamlanmıştır. Hiçbir eksiği yoktur. Bunun içindir ki, bu dine bir şeyler katmak, inanç esaslarını azaltmak ya da çoğaltmak hiçbir şekilde kabul edilmeyecektir. Kendisi bizzat âlemlerin Rabbi Allah tarafından vazifelendirilmiş olan ve bu dini bize tebliğ eden Peygamber Efendimiz (s.a.v.) dahi bu dine kendi hevasından bir şey katmamıştır. Bununla beraber, Efendimiz (s.a.v.)’in yaptığı ve emrettiği her şey Kur’an’da ayet olarak yer alamasa da, Allah’ın denetimindedir. 
Kıymetli Kardeşlerim!
Bugün, bir cuma gününde daha bu teşkilatın çatısı altında toplanmış bulunuyoruz. Allah’a ibadet için kurulmuş olan bu mescidimizde bizi bir araya getirip, ellerimizi açarak hep beraber kendisine niyazda bulunma imkânı verdiği için yüce Rabbimiz’e ne kadar şükretsek azdır. Değerli Kardeşlerim!
Rabbimiz “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve herkes yarın için önceden ne göndermiş olduğuna baksın. Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.”[1] buyurmaktadır.
Muhterem Müslümanlar!
Önümüzdeki salı günü Peygamber Efendimiz’in bu dünyayı teşrif edişlerinin yıldönümüdür. Mübarek olsun! Muhterem Müminler!
Mâide suresinde Müslümanların karşılıklı olarak birbirleri ile yardımlaşması emredilmekte, bu yardımlaşmanın ise sadece iyilik ve takva üzerine olması gerektiği vurgulanmaktadır. “İyilik ve takva üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerine yardımlaşmayın.”[1] mealindeki bu ayette geçen iyilik anlamındaki “birr” kelimesi, içinde asla kötülük barındırmayan her türlü iyilik; takva ise Allah’ın razı olmayacağı her şeyden sakınmak, uzaklaşmak ve korkmak demektir. Bu ayete göre, Müslüman’ın hayatındaki dayanışmanın temelinde iyilik ve takva olmalıdır. Günah ve düşmanlık ise asla kendileri için dayanışma gösterilecek hasletler olamaz. Hatta bunun tam aksine, günahlardan ve düşmanlıklardan topluca korunmak ve kaçınmak için dayanışma içinde olunmalıdır.
