“Kuzey Ren-Vestfalya’nın eyalet düzeyinde bir ayrımcılıkla mücadele yasasını yürürlüğe koyan ilk eyalet olması önemli, ancak gecikmiş bir adımdır. Eyaletin, ayrımcılığın sadece konut piyasasında veya özel sektörde değil, aynı zamanda devlet kurumlarında, okullarda, resmî dairelerde ve idari kurumlarda da yaşandığını kabul etmesini memnuniyetle karşılıyoruz. Bunun adının konması, devletin tarafsızlığı konusundaki yanılgının farkına varılması anlamına geliyor.

Ancak kâğıt üzerinde kalan bir yasa kimseyi korumaz. Müslüman toplulukların ve diğer azınlıkların deneyimleri gösteriyor ki, resmî makamlar tarafından yapılan ayrımcılık genellikle alttan, kanıtlanması zor ve rutinlere derinlemesine yerleşmiş bir durumdur. Kanıt yükü büyük ölçüde mağdurların üzerinde kalmaya devam ettiği sürece, mağdurlar iki kez dışlanmış hissederler. Günlük hayatta yaşanan ayrımcılığın dosya notlarıyla kanıtlanması daha da zordur, ancak bu oldukça incitici bir deneyimdir.

İslam Toplumu Millî Görüş olarak bu yasanın siyasi bir vaatten daha fazlası olup olmadığını yakından takip edeceğiz. Hukuki kanallara erişim bu manada belirleyici olacaktır. İnsanlar şikâyetlerini zorluklarla karşılaşmadan yapabilecekler mi, yoksa yine sadece bürokratik form doldurma süreçleri mi işletilecek? Farkındalık oluşturma eğitimleri okullarda, dairelerde ve resmî kurumlarda çalışanlar için zorunlu mu olacak, yoksa gönüllü mü kalacak? Bağımsız bir izleme sistemi olacak mı, yoksa sadece yetkililerin kendileri hakkında verdikleri bilgiler mi esas alınacak?

Ayrımcılıktan korunma devletin bir lütfu olmamalı, herkes için, özellikle de seslerini duyuramayan, ancak yapısal olarak yaftalananlar için, dava edilebilir bir hak olmalıdır. Bir yasa kapıları açabilir. Bu kapıların açılıp açılmayacağı ise zamanla belli olacak.”