Yüce Rabbimiz el-Halik olan ismi mucibince, âlemi kusursuz bir şekilde yoktan yarattı. Ucunu ve bucağını keşiften âciz kaldığımız bu kâinatta, dünyayı kulları için en güzel şekilde var etti. Onun imar ve ihyasını, yeryüzünde halifesi kıldığı Hz. Âdem’in çocuklarına, yani insanlara emanet etti.
Zamanın ve mekânın yüce Rabbi olan Allah (c.c.), yarattığı biz kullarına hayat bahşetmiştir. Rehberimiz olan Kur’ân-ı Kerîm’de; “O, geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı sizin hizmetinize verdi. Yıldızlar da Allah’ın emri ile hareket ederler. Şüphesiz ki bunlarda aklını kullananlar için pek çok deliller vardır.” ayetiyle, akıp geçen zamana dikkat buyurulmaktadır. İşlerimiz, zaman içinde gerçekleşir. Zaman ilerledikçe ömür sermayemiz eksilir ve ecelimiz yakınlaşır.
Hayat rehberimiz olan Kur’an ve Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.)’in sünnetinde, kan bağının ötesinde bir kardeşlik olan din kardeşliğinin önemine vurgu yapılmaktadır. 
İnsanlık bedenin ruha, zahirin bâtına, maddi olanın manevi olana galebe çaldığı bir zamanı yaşamaktadır. İhtiyaçlarımızı karşılaması icap eden eşyanın yüceltildiği bir çağdayız.
Mensubu olduğumuz İslam dini yaratılış gayemizi idrak etmemizi, hayatımızı da Kur’an ve sünnet rehberliğinde düzenlememizi emreder. 
Kur’ân-ı Kerîm, Allah tarafından elçisi Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’e 23 senede, bazen ayet ayet bazen tam bir sure hâlinde indirilmiş ilahî bir kitaptır. Kur’an’ın tanzim ve tertibi, hangi ayetin hangi sureye ait olduğu ve surelerin nasıl sıralanacağı, Cebrail (a.s.) vasıtasıyla Allah tarafından Peygamberimize bizzat bildirilmiş, bizzat Efendimiz tarafından da elimizdeki Mushaf düzeni oluşturulmuştur.
İffet haramdan uzak durmak, helal ve güzel olmayan söz ve davranışlardan sakınmak, hayâ ve edep dairesinde kalmak, ahlaki değerlere bağlı bir hayat yaşamaktır.
